Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	نپرد 1

3 Poems contain fleeth not

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.39-32.39

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.39

German Translation

[1] زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
گر چه ماه رمضان است بیاور جامی

[2] روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامی

[3] روزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل
صحبتش موهبتی دان و شدن انعامی

[4] مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد
که نهاده‌ست به هر مجلس وعظی دامی

[5] گله از زاهد بدخو نکنم رسم این است
که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامی

[6] یار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

[7] آن حریفی که شب و روز می صاف کشد
بود آیا که کند یاد ز دردآشامی

[8] حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی

[1] O Saki of that pure wine of love for God whereby matured becometh every immature one ,
Although it is the month of Ramazan so that I may escape - from this immatureness and to matureness ,attain bring a great cup .

[2] Passed days ,since the hand of me miserable clasped not ,
The leg of one box - tree of stature the arm of one silver of limb .

[3] O heart though the fast of Ramazan be the dear guest ,
Regard its society a gift ; its going a favour .

[4] Now in the Ramazan to the cloister - door fleeth not the wise bird ,
For ,at every assembly of exhortation ,is placed a snare .

[5] No complaint ,do I make of the zahids ,ill of nature .The way is this
That ,when a bright morning dawneth ,in its pursuit falleth a dark evening .

[6] When ,to the spectacle of the sward ,my Friend movetb ,
O footman of the breeze from me to him ,convey a message .

[7] A companion ,who night and day drinketh pure wine ,where
Is it that he maketh recollection of a dreg - drinker

[8] O Hafiz if the justice of the heart ,thee the Asaf of the age give not ,
With difficulty ,thou bringest to hand thy desire through a great selfishness .

[1] Wir sind zwar in der Fasten, Doch gieb mir nur ein Glas, Von jenem Wein der Liebe, Der Rohes kocht.

[2] Viel Tage schon verflossen, Seit daß ich nicht Ergriff des Buchses Schenkel, Der Schönen Wuchs.

[3] Mein Herz! es ist die Fasten, Ein hoher Gast, Wohl, wenn sie bleibt, doch besser, Wenn sie sich hebt.

[4] Ein schlauer Vogel fliegt nicht Zur Kloster-Thür', Die Prediger sie stellen Jetzt Netze auf.

[5] Ich klag' nicht über Klausner, So ist's ihr Brauch, Denn auf den Morgen folget Der Abend auch.

[6] Geht, um die Flur zu sehen, Hinaus mein Freund, So bring' ihm von mir Kunde, O Morgenwind!

[7] Sag' ihm, ein Mensch, der trinket Bei Tag und Nacht, Kann er sich wohl erinnern Auf Andrer Gram?

[8] Hafis! wenn dir der Richter Nicht Recht erweis't, So kömmst mit deinem Dünkel Du schwer zum Ziel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.56-10.56

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.56

German Translation

[1] اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد

[2] و گر به رهگذری یک دم از وفاداری
چو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزد

[3] و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس
ز حقه دهنش چون شکر فروریزد

[4] من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم
بس آب روی که با خاک ره برآمیزد

[5] فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

[6] تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز
هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد

[7] بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ
که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد

[1] If after Him ,I go ,He up stirreth calamity saying wherefore comest thou after me
And if I sit abstaining from search ,in wrath ,He ariseth .

[2] And ,if ,through desire ,a moment on a highway ,
I fall ,like the dust at his foot ,like the swift wind ,He fleeth .

[3] And ,if I desire only half a kiss ,a hundred reproaches ,
Like sugar ,from the small round box of his small mouth ,He out poureth .

[4] That deceit ,that 1 behold in thy eye ,
Many a reputation it is that ,even with the dust of the path ,it spilleth .

[5] The acclivity and declivity of love's desert is calamity's snare
A lion - hearted one is where ,who not calamity shunneth

[6] Ask thou for long life and a great patience because then thou wilt see that the sphere ,sorcery - practising ,
A thousand tricks more strange than this ,evoketh .

[7] Hafiz place thy head on the threshold of submission
For if thou make contention ,with thee ,Time contendeth .

[1] Geh' ich ihr nach, so werden Zauberei'n entstehen, Verlaß ich sie, so wird sie wider mich aufstehen.

[2] Und wenn auf ihrem Weg ich eine ganze Stunde, Auch ihrer harr', wie Staub wird sie, wie Wind entfliehen,

[3] Und wenn ich einen Kuß zur Hälfte nur begehre, Wird ihr der Spott vom Mund wie Zucker fallen.

[4] Die Schelmerei'n, die ich von dem Narziß gesehen, Vergoßen in den Staub viel Wasser guten Rufes, Wenn ich zum Freunde sag', was machst du bei dem Volke, So treibt er es so arg, daß Blut die Thränen mischet.

[5] Der Liebe Berg und Thal sind voll von Unglücksnetzen, Wo ist ein Löwenherz, das sich davor nicht scheue,

[6] Du wünsche dir Geduld, und Leben denn der Himmel Wird dir noch mancherlei von Wunderdingen zeigen.

[7] O leg' Hafis, leg' auf die Schwelle der Ergebung Dein Haupt, und dulde still die Ungerechtigkeiten.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.